kenapa?

tak tahu la kan.... kenapa hari nie... terasa bosan sesgt.... everyday bicara ttg cinta... perlu ke cinta tuh sebenarnya.... kekadang kita sanggup menipu sbb cinta... sampai kite tak tahu.. sape sebenarnya yg berckp benar ttg cinta.... mmg setiap org hendak disayangi & menyayangi.. siapa yg lebih jujur.. lelaki atau perempuan... kadang2 lelaki itu jujur... tp si perempuan plak tak percaya akan kejujuran si lelaki... kadang2 perempuan tue cukup jujur tp si lelaki plak tak percaya akan kejujuran gadis pujaan mereka... bis tue.. smp bile pun kata cinta tuh menipu... sanggup ke menipu sbb cinta... cinta tuh terlalu suci kan... teramat-amat suci... knp mesti kotor kan yer....

saya sendri menghargai cinta lebih dari segalanya... tapi bile agaknya sy akan berjumpa dengan seorg lelaki yg akan jujur pada sy... mmg kejujuran itu satu perkara yg amat menyakitkan... cuma pada permulaan... tp jika kita kaji... kejujuran itu la segala-galanya dlm percintaan atau perhubungan selain dari keikhlasan, kasih sayang, kerjasama ant satu sama lain dan kepercayaan... (5K). i always believe on this... jujur dlm perhubungan... bila agaknya sy akan dipertemukan dgn org mcm tuh yer..... sy tak minta yg kaya-raya, ada kredit kad, kereta ... sbb kekayaan bkn menjamin kebahagian... mungkin ada yg berjaya dgn kekayaan... dia bahagia sbb dia kaya, dia ada segalanya... anak2 yg comel, isteri yg cantik, perniagaan yg bagus tetapi... mungkin ada terselit sesuatu yg kite tak nampak...

hidup ini kena seimbangkan... Tuhan Maha Adil... dia takkan buat seorg manusia tuh sempurna... mesti ada kekurangan...

bile dgr lagu "bawalah daku pergi" seakan terbayang ada seseorg yg mungkin syg sy...akan membantu sy keluar dr kepompong yg sedih ini.... tp siapa... nak mengakui mencintai seseorg itu.... ntah la... mungkin sy akan kate iya.... mungkin sy akan kate tidak.... mungkin sy menipu diri sendri... tp saya tak tahu lagi kebenaran nyer di mana.... mungkin juga ada org mengambil kesempatan dgn apa yg sy lalui sekarang nie.. mungkin juga org tuh ikslas ingin membantu... tp...

berikan sy satu sebab utk saya menhancurkan hati wanita lain....

tak mungkin atau sesekali akan tergamak sy lakukan nyer... kepada kaum sejenis sy... melainkan jika ia ditakdirkan oleh Ya Esa... itu adalah jodoh sy... tetapi sebaik mungkin sy akan jauhkan diri dr suami org ataupun tunangan org.... jika sekarang sy buat begitu... tak mustahil... satu hari nanti sy juga akan terkena sebegitu...

untuk lelaki yg sudah punyai kekasih... perlu kah... aku menumpang kasih kalian?? ntah laa... di mana kejujuran kalian pada pasangan kalian?? ingin memasang niat sekadar kawan... mampukah aku bertahan.... mungkin juga... aku bole terkarisma dgn apa yg ada pada kalian...

saya sendri tak tahu ape yg diciptakan utk saya....

buat lelaki yg mungkin akan saya sayang satu hari nanti.... belajar la utk jujur pada sy...